Hoofdpersonen:
Naam: Layana Arcq
Leeftijd: Jongvolwassen
Sterrenbeeld: Tweeling
Adres: Riverviewweg 451 - Riverview
Beroep: Schrijfster
Eigenschappen: Avontuurlijk, Boekenworm, Houdt van buiten, Hopeloze Romanticus, Vriendelijk
Houdt van: Popmuziek, Risotto met Porcini en de kleur zwart
Opleiding: Dribbeldijn Sportaccademie
Leeftijd: Jongvolwassen
Sterrenbeeld: Tweeling
Adres: Riverviewweg 451 - Riverview
Beroep: Schrijfster
Eigenschappen: Avontuurlijk, Boekenworm, Houdt van buiten, Hopeloze Romanticus, Vriendelijk
Houdt van: Popmuziek, Risotto met Porcini en de kleur zwart
Opleiding: Dribbeldijn Sportaccademie
Naam: Karel Wijnand
Leeftijd: Jongvolwassen
Sterrenbeeld: Leeuw
Adres: Riverviewweg 451 - Riverview
Beroep: Geen
Eigenschappen: Avontuurlijk, Fotogravenblik, Houdt van buiten, Hopeloze Romanticus, Vriendelijk
Houdt van: Hiphop, Tofu Biefstuk en de kleur Roze
Opleiding: Openbare School Troubadour
Leeftijd: Jongvolwassen
Sterrenbeeld: Leeuw
Adres: Riverviewweg 451 - Riverview
Beroep: Geen
Eigenschappen: Avontuurlijk, Fotogravenblik, Houdt van buiten, Hopeloze Romanticus, Vriendelijk
Houdt van: Hiphop, Tofu Biefstuk en de kleur Roze
Opleiding: Openbare School Troubadour
Wat er vooraf ging...
Layana is teruggekeerd naar Riverview nadat ze haar school afgemaakt had. De bedoeling was dat ze dan zou gaan studeren en een baan zoeken, maar de zaken liepen iets anders waardoor Layana begonnen is met het publiceren van verhalen. Eerst waren het nog kleine stukjes, columns, maar al snel werden het echte verhalen tot heuse boeken. Nu is ze best bekend met haar schrijven en is het hele idee om naar de universiteit te gaan een tikkeltje vergeten. Helemaal toen ze de man van haar dromen tegen het lijf liep, een agent met de naam George Dean. Heel even leek alles echt van een leien dakje te gaan, maar al snel bleek George toch niet zo heel erg goed te zijn als dat hij zich voordeed. Als Layana op een dag bij hem thuis besluit langs te gaan, blijkt er een vrouw in te wonen bij hem. Dat is op zich al opmerkelijk want de woning van George heeft maar 1 bed... Een tweepersoons bed wel te verstaan. Voorzichtig informeert Layana of de vrouw en George misschien iets hebben met elkaar maar die ontkent. Layana is er toch niet gerust op en als George bij thuiskomst haar dan ook nog eens totaal de wereld uit negeert weet ze het zeker. Deze man heeft helemaal geen interesse in haar. Maar hij heeft haar dat schijnbaar niet gewoon durven te zeggen. Ze onvangt de dag na haar bezoek aan zijn huis een brief van George waarin hij met klem vraagt of ze hem niet langer meer wil schrijven. Verbazend sinds zij hem nooit schreef, of hij moet het chatten bedoelen wat ze wel eens deden, maar daar is hij dan toch zelf bij? Het is ook over met de liefde vanaf dat moment. Layana heeft al genoeg meegemaakt in haar leven om haar een onzeker gevoel te geven over haarzelf dus ze zit niet te wachten op George om daar nog even wat aan toe te voegen. Ze stort haar hart uit bij haar goede vriend Stefano Bigoli, een gezellige Italiaan met een voorkeur voor mannen en Karel Wijnand die voor haar dichtbundels wel eens foto's maakt. Wat zij echter niet weet is dat Karel al heel lang ernstig verliefd is op haar. Maar ook Karel is niet helemaal ongeschonden door zijn jeugd gekomen en is van mening dat vrouwen hem gewoon niet zien staan als een potentiële partner. Hij maakt daarom nooit echt een stap om zijn gevoelens duidelijk te maken aan Layana. Tenminste... Niet totdat hij op een keer een paar dagen blijft logeren bij haar in verband met een nieuwe set met foto's die Layana voor de cover van haar boeken moet hebben en zij hem meeneemt naar een feestje van wat kennissen van haar. Karel, iets teveel onder de invloed van de gezelligheid en dat vijfde biertje, wordt overmoedig en haalt Layana over om met hem naakt in het zwembad van de gastheer en gastvrouw te springen. Hij gaat er van uit dat Layana hem toch niet serieus neemt en niet zal ingaan op zijn uitdaging. Groot is zijn verbazing dan ook als ze toch ingaat op zijn uitdaging en hij dus ook met de billen letterlijk bloot zal moeten. Ze worden uiteraard de deur uit gezet bij het feestje en als ze wat na zitten te lachen in een snackbar in de buurt, krijgt Karel nog een shock te verwerken. Layana vond hem namelijk ook leuk maar dacht dat hij geen interesse in haar had. Die communicatie fout wordt nog dat zelfde moment rechtgezet als Layana hem op de man af antwoord dat zij wel degelijk een relatie met hem zou willen.
En wij pikken ons verhaal op vanaf de dag die hierop volgt.
En wij pikken ons verhaal op vanaf de dag die hierop volgt.
De volgende ochtend, als ze beiden net gegeten hebben kijkt Layana hoe Karel netjes zijn spullen opruimt en ook echt betrokken is bij het ochtend gebeuren. Hij is zo anders dan die George, die kwam binnen en nam meteen dan beslag van de computer. "Zeg Karel..." zegt ze uiteindelijk als ze naar hem toeloopt. "Zeg Lay..." reageert hij met een grijns. "Ik zat te denken he, je moet maar even kijken of je het wat lijkt, maar ik dacht, omdat je al die tijd van hotel naar hotel moet reizen, zou je het niet prettiger vinden om gewoon een vaste honk te hebben waar je echt een beetje kan wonen enzo?" Karel stopt even met wat hij aan het doen is en kijkt haar aan. "Ja... Dat is ook wel prettiger, maar ook duurder... Ik ben natuurlijk niet zo heel veel thuis tenslotte. Hoezo?" Layana haalt haar schouders op "Oh gewoon, ik dacht, misschien vind je het wel leuk om hier te wonen."
"Kijk zoveel ruimte neem je nou ook weer niet in, en volgens mij is het gewoon veel gezelliger dan in een lege hotelkamer te moeten bivakkeren." gaat Layana verder terwijl Karel zijn bordje in de vaatwasser zet. "Daar heb je wel een punt." zegt hij terwijl hij met zijn hoofd bijna in de machine hangt. Layana kijkt even vluchtig in zijn richting. "Dus je zou wel bij mij willen intrekken?" vraagt ze nu. Meteen stoot Karel zijn hoofd "Auw!" met een pijnlijk gezicht wrijft hij op de achterkant van zijn schedel en kijkt Layana pijnlijk aan. Zij kan het niet laten om even te grinniken. "Nou zo schocking is het niet hoor, ik dacht dat ik het aardig openlijk ingeleid had." "Heb je ook... heb je ook..." Bevestigt Karel "Ik had alleen niet door dat ik met mijn hoofd IN de machine zat. Maar ehm... Ik zou dat wel heel leuk vinden... Jij?" vraagt hij haar.
"Waarom denk je nou dat ik dat vraag malle..." lacht ze naar hem. "Nou ja, weet ik veel, misschien vraag je het uit een vorm van beleefdheid of zo en vind je het diep van binnen veel te snel nog." Layana is onder de indruk "Je bent echt ook heel eerlijk he? Maar nee, ik vind het eigenlijk wel een leuk idee, een huisgenootje." zegt ze. Karel trekt speels een pruillip "Alleen als huisgenoot? Nou lekker, en ik dacht gisteren hadden we toch een beetje meer bereikt dan dat." Layana rolt met haar ogen en geeft hem een por in de buik "Jaha, maar jeetje je weet wel wat ik bedoel." "Hey!" Karel krimpt even in elkaar om de por te ontduiken, zonder succes. "Ja nou maar dat je dus wel weet dat het inhoud dat je met mijn stink sokken kennis moet maken. Oh en mijn gassen." Karel kijkt heel serieus nu "Ik hou wel van een eitje maar ik krijg er enorm het gas van. Als ik alleen ben dan..."
"Als je alleen bent, dan kan je kuddes olifanten op de loop jagen met je gasproducties, ok, duidelijk. Maar je bent echt niet de enige hoor. Ik kan toevallig beregoed boeren." schept Layana op terwijl ze Karel zijn hand pakt. Karel moet lachen "Kijk uit want je hebt zo een boerwedstrijd met me te pakken, en met behulp van een biertje kom ik zeker een heel eind." Layana kijkt Karel wat ondeugend aan "Oh dus dat vind jij wel spannend? Een meisje dat kan boeren als een dokwerker?" grinnikt ze. Karel bloost iets. "Nou laat ik het zo zeggen, niet iedere kerel kan zeggen dat ze een meid hebben die niet onder doet voor een bootwerker." "Ahhhwww je bent zo lief. Ga je opscheppen over me bij je vrienden?" vraagt Layana terwijl ze zelf ook blosjes op haar wangen krijgt. "Natuurlijk! Lekker de ogen uitprikken bij de jongens." doet Karel er nog een schepje bovenop.
Layana grijnst "Oh kijk dat vind ie leuk hoor." zegt ze duidelijk geamuseerd. "Maar jij vind dat ook wel leuk... Ik zie het aan je ogen." zegt Karel. "Hey natuurlijk! Ben ik vrouw voor, wij houden ervan om de hemel in geprezen te worden." Karel bromt instemmend "Hmm hmmm en op een voetstuk geplaatst te worden." Layana knikt. "Oh dat vooral ja." stemt ze in. "En jij? Ga jij je vriendinnen ook laten kwijlen?" vraagt Karel haar. Layana kijkt hem geshockt aan. "Ben jij gek!? Nee als ik dat doe dan weet ik al dat ik binnen no time totaal geen tijd meer met je kan doorbrengen. Vrouwen zijn geslepen daarin. Als ze ook maar ruiken dat hun vriendin een lekker vriendje heeft, groeperen ze samen en belagen dan vervolgens dat vriendje zo erg dat zijn vriendin gewoon geen schijn van kans heeft om nog een glimp van hem op te vangen. Slinkse wolven zijn het, die vrouwen. Nee ik hou jou even flink geheim."
Karel trekt zijn wenkbrauwen op. "En hoe wilde je dat gaan dan? Me opsluiten?" Layana schud haar hoofd. "Nee zo erg ben ik niet, ik heb nog wel een handboei liggen van George, ik keten je gewoon aan het bed. Lekker binnen handbereik." zegt ze met een knipoog. Karel grinnikt "Oh gaat dat zo tegenwoordig? En als ik nou naar het toilet moet?" Vraagt hij overduidelijk in zijn sas met de wilde ideeën van Layana. "Oh ik zet wel een potje bij het bed binnen handbereik." Karel moet nu lachen "Een potje!! En jij denkt dat ik daarop pas?" Layana schud haar hoofd "Natuurlijk niet maar het is al leuk om je te zien stuntelen ermee. Dat vinden wij vrouwtjes nou weer leuk. Om de mannetjes toch een beetje hulpeloos te zien rotzooien." Karel rijst zijn kin "Is dat zo? Ik begin een beetje in te zien hoe je dat bedoelde met vrouwen die slinkse wolven zijn. Jij bent een heel slinks wolfje merk ik al." Layana geeft hem een zachte por.
"Ja ik kan dat al helemaal voor me zien" gaat Karel verder, "lig ik lekker te slapen en ondertussen zorg jij er voor dat ik de volgende dag geen kant meer op kan. Ik moet heel erg oppassen met jou." Al die tijd staat Layana zo onschuldig als ze mogelijk is te grinniken. "Hmmm en vind je het erg dan als je wakker zou worden en je merkt dat je helemaal overgeleverd bent aan me?" Karel moet heel even slikken bij het idee en met een plotseling hese overslaande stem geeft hij snel antwoord "Nou niet echt nee." Layana glijdt met haar vingers over de stof van zijn jack. "Nee ik dacht het ook niet, volgens mij vind jij dat wel spannend." Karel voelt zich nog rooier worden. "Een slinks en wild wolfje, dat be..." zijn zin wordt afgebroken door zijn mobiel. Met een zucht en een verontschuldigende blik loopt hij naar het nachtkastje waar zijn mobiel ligt en neemt op. "Wijnand!"
Even luistert Karel en knikt dan "Daar spreekt u mee." Layana blijft niet luisteren, dat is toch best onbeleefd vind ze en ze besluit maar vast haar computer op te starten. Karel zou tenslotte vandaag ook nog erop uit trekken voor foto's maken, kan zij mooi aan haar nieuwe boek werken. Ze hoort af en toe wat over en weer gepraat, gaat duidelijk over werk.
"Drie stuks? Ja dat is wel mogelijk." en "En dat kan dan weer met de kleur bewerkt worden..." gevolgd door "Nou dat hangt van het licht af, bij bewolking wordt dat een stuk lastiger omdat de sluitingstijd dan ook veranderd." Layana heeft er geen idee van wat er nou precies op de gevoelige plaat gezet moet worden en ze probeert haar best te doen om niet mee te luisteren. Tenslotte weet ze ook niet hoe Karel dat zou vinden als ze min of meer mee zat te luisteren.
"Drie stuks? Ja dat is wel mogelijk." en "En dat kan dan weer met de kleur bewerkt worden..." gevolgd door "Nou dat hangt van het licht af, bij bewolking wordt dat een stuk lastiger omdat de sluitingstijd dan ook veranderd." Layana heeft er geen idee van wat er nou precies op de gevoelige plaat gezet moet worden en ze probeert haar best te doen om niet mee te luisteren. Tenslotte weet ze ook niet hoe Karel dat zou vinden als ze min of meer mee zat te luisteren.
"Ja... Ja..." hoort ze Karel nu monotoon antwoorden. Dat is natuurlijk wel het nadeel van bij elkaar wonen, zeker in deze woning die geen echte aparte kamers kent. Ze zitten constant bij elkaar. Layana denkt even na, is dat eigenlijk wel haalbaar of zouden ze elkaar na een week al totaal afmaken. "Ja, dat lijkt me duidelijk. Maar ik ben op het ogenblik nog bezig met het afronden van een klus..." He, denkt Layana wat geïrriteerd, ik kan er echt niet omheen. Ze kijkt even vlug naar Karel en ziet hem geconcentreerd staan kijken naar een punt voor zich. Hij was best professioneel als je hem zo bekeek, vond ze. Dat had ze eigenlijk ook wel gemist in George, ondanks dat die bij de politie zat. "Dat uniform zegt dus ook niet alles." mompelt ze tegen zichzelf. Ze start haar oude computertje maar op, tenslotte werd het idee bij haarzelf alleen maar groter dat ze zat af te luisteren als ze naar Karel zat te kijken.
"Ah dus u wilt ook nog vijf foto's van de grote farao's! Ja maar dat gaat dan helemaal even tijd kosten want dan moet ik naar Egypte." zegt Karel nu ineens een stuk luider dan de gewoonlijke volume. Layana kijkt weer in zijn richting. Hoorde ze hem nou praten over Egypte? Ze was nu ineens wel aandachtig aan het meeluisteren, want het kon wel eens inhouden dat ze zelf ook even een vakantie kon inplannen. Dan kon ze misschien wel mee met Karel. Egypte... Daar was ze nog niet eerder geweest. Zou best spannend zijn. Leek haar wel leuk om eens te doen. Voor een weekje of zo. "Nee natuurlijk begrijp ik dat maar met voorbereidingen erbij zit ik toch te denken aan ongeveer een twee tot drie weken..." Zegt Karel tegen de persoon aan de telefoon. Layana fronst even. Oei, twee tot drie weken in Egypte is wel weer wat aan de lange kant en ze weet niet of ze zo lang weg kan blijven.
Karel lacht even en onwillekeurig lacht Layana ook. Hij heeft echt een aanstekelijke lach, bedacht ze zich. Haar computer piepte en ze draait zich om om het password in te typen waar het apparaat om vraagt. "... Dus dat is geen probleem dan? Nou dan is er alleen nog de prijs." hoort ze Karel zeggen. En om de een of andere reden voelt ze ineens dat ze aan het balen is. Zomaar uit het niets. En ze weet exact hoe dat komt. Als hij twee tot drie weken van huis is en zij niet mee kan... Jeemig! Heeft ze het nou al zo erg van hem te pakken? Ze zijn nog niet eens verder gekomen dan wat onschuldig gezoen! "Nou dat kan nog wat worden meis..." mompelt ze tegen zichzelf als ze haar papieren en aantekeningen uit de la haalt. Ze kijkt weer even naar Karel. "Dat is per shoot bedoeld ja." Hij is nog altijd in het gesprek verwikkeld. Ze zucht eens. He gatver, zit hij straks helemaal in Egypte en zij hier. Ook niet leuk, mokt ze.
"Ja, dan zal ik u nog even bellen inderdaad. Ja, lijkt me een... ja... Dat is goed. Uitstekend! Ik wens u geheel hetzelfde." En met die woorden hangt Karel op. Layana hoort hem wat in zichzelf mompelen maar doet nu net alsof ze heel druk met haar schrijven bezig is, alleen is de computer er nog niet klaar voor. Het dingetje wordt al oud en heeft duidelijk steeds meer moeite met het hele opstarten. "Misschien maar eens een nieuwe kopen." Mompelt Layana in haarzelf. Kalmpjes komt Karel haar kant uitgelopen met zijn Ipad in zijn hand. "Zeg Lay..." zegt hij ietwat afwezig terwijl hij op het scherm wat aan het zoeken is. "Dat idee van hier wonen, hoe serieus ben jij daar over?" Layana kijkt op en grijnst wat. Dat hij dat zei maakte haar al weer wat beter in haar vel zitten. "Nou niet zo erg dat ik een pistool op je hoofd houdt..." zegt ze terwijl ze naar het scherm van haar computer kijkt. "...Maar genoeg om je een sleutel van de deur te geven."
"Oh dus dat aan het bed kluisteren gaat ook niet door dan?" Vraagt hij als hij naar haar kijkt. Onwillekeurig voelt Layana weer een blos op haar wangen komen. "Nou nee dat heb ik niet gezegd. Maar ik ga ook niet al mijn plannen verraden natuurlijk." Karel grinnikt "Aha... Ik voel hem al hangen. Nou je hebt dan nog exact twee tot drie weken want daarna zal ik mij met mijn sterke mannelijke krachten weten los te wrikken en sleep ik jou misschien wel bij je haren naar een grot in Egypte om jou eens even aan mijn wil te binden." Layana schud haar hoofd "Doe je niet. Want tegen die tijd ben je al zo verslaafd aan mijn heerlijke koken dat je lam blijft liggen en alleen nog maar meer verwent wil worden." Waarna ze naar hem opkijkt. Karel schud zijn hoofd en blijft breed grijnzen. "Nee maar even serieus Lay. Als jij je aanbod echt meent, dan zou ik wel heel graag dat willen aannemen."
Even laat hij de ipad voor wat het is als hij vervolgt, "Ik vroeg me alleen even af of het niet te vroeg is als ik dan volgende maand hier intrek." Layana slikt heel even licht, licht genoeg om het voor Karel ongemerkt te laten. Zo lang nog? Dat was minder leuk vond ze. "Oh." Is eigenlijk alles wat ze zich kan bedenken. Karel pikt het meteen op dat er wat loos is. "Te snel?" vraagt hij direct bezorgd. Layana weet zich echter aan te zetten tot een geruststellende glimlach "Nee nee, meer een beetje aan de late kant als ik heel eerlijk mag zijn." bekend ze dan toch. Wat voor nut heeft het ook om het te verzwijgen voor hem, dacht ze bij haarzelf. Karel kijkt haar even in stilte aan en houdt dan zijn hoofd wat scheef "Te laat? Dus je had het liever eerder gehad dan?" Wil hij nu even zeker weten. "Ja, ik dacht, je gaat gewoon vanmiddag al je spullen halen en trekt dan hier meteen in."
Ja, ze moest toegeven dat klonk haar ook wel iets té simpel in de oren als ze het zo zei. "Oh... Juist. Jij laat er echt geen gras over groeien he?" glimlacht Karel. Layana kijkt weer even op van haar werk en grinnikt "Hey als je een man echt totaal wil binden is geen seconde te vroeg om daarmee te beginnen. Is hard werk hoor, om jullie mannen nog een beetje te domesticeren." "En dat is maar goed ook! Anders werd de wereld pas echt een puinhoop lieffie, wij mannen zijn nou eenmaal losgeslagen wezens, komt nooit meer goed. Als je mij niet geloofd, praat maar eens met mijn ouders, die kunnen je er echt alles over vertellen." Layana schud haar hoofd. "Dat zijn je ouders Karel, die hebben nog nooit mijn overtuigende aanpak gevoeld. Neem maar van mij aan, ik maak van jou nog wel een lekker wollig wolvenpupje." en ze geeft hem een dikke knipoog. Karel bromt wat en schud zijn hoofd.
"Jij speelt echt met vuur lieffie, want je kent mijn diep passionele kant nog niet, als je daar eenmaal mee te maken krijgt, blijft er niets meer dan een donzig hulpeloos klein kuikentje van je over." Layana laat een geluid van ongeloof ontsnappen. "Ik zal die kant ook niet te zien krijgen als jij me nog een maand laat wachten. Tegen die tijd kan ik wel ontvoerd zijn door ruimte mannetjes of een enorme meteoriet op mijn hoofd gekregen hebben. Heb jij nooit gehoord van het moment grijpen als het je aangeboden wordt?" vraagt ze hem terwijl ze begint te typen aan haar boek. "Ruimte mannetjes?" Herhaalt Karel nu vol ongeloof. "Die durven jou niet mee te nemen." dat laatste is hij heel zeker van. "Dát denk jij." Zegt Layana mysterieus. "Ze weten dat als ze dat doen ik ze persoonlijk die ruimteschip tot een origami pandabeertje vouw. Geloof me, die laten jou helemaal links liggen nu je bij mij bent."
Nu begint Layana hard te lachen "Een... een... ori...ga...mi... pa... pa..." hapert ze terwijl ze de tranen uit haar ogen veegt. "Ja of een klein origami kraanvogeltje. Is ook maar net waar ze in komen natuurlijk." zegt Karel nog altijd met een totaal uitgestreken gezicht. Layana houdt haar hand naar hem op "Ok... ok... genoeg... Ik kom niet meer bij hier..." hijgt ze uiteindelijk. "Mooi, dat houdt in dat ik gewonnen heb. Dus vandaag dan maar mijn spullen uit het hotel halen?" zegt Karel net zo braafjes als ervoor. Layana kijkt hem aan en glimlacht breed. "Zullen we het gewoon doen?" Karel knikt "Ah ja, je leeft maar een keer, kan je het net zo goed ook meteen maar goed doen. Zal ze wel even bellen dat ze de rekening klaar kunnen leggen." Hij houdt zijn mobiel al in paraatheid als hij nog even naar Layana kijkt, "Ga je mee als ik me uitschrijf? Is een historische gebeurtenis." Layana knikt lachend. "Echt wel!"